ಒಂದು ದಿನ....

ನನ್ನ ignitor bykeನ ಮೇಲೇರಿ

 ಬೆಳೆಸಿದಾಗ ಎತ್ತಲೋ ಸವಾರಿ..

Bus ಗೆ ಕಾಯುತ್ತ ನಿಂತ ಚೆಲುವೆಯ

 ಬೆಡಗು ಬಿನ್ನಾಣಕ್ಕೆ ಅನುರಾಗವರಳಿ

 ಮನಸ್ಸು ಸೋತಿತೋ..

ಯಾವ ಸೆಳೆತವೋ,

ಯಾವ ಮಾಯೆಯೋ. 

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಅವಳಿಗೆ

 ವಶವಾಯಿತೋ.. 

ಜನಗಳ ಸಂತೆ, ನೋಡುತ ನಿಂತೆ,

 ಅವಳದೇ ಚಿಂತೆ.. 

Bus ಹತ್ತಿ ಹೊರಟೇ ಹೋದಳು..

ನೋಡು ನೋಡುತಿದ್ದಂತೆ

ಮಾಯವಾದಳು..

ಒಂದು ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ

 ಪ್ರೇಮವಾಯಿತೊ

ಇಲ್ಲ ದಿಗಿಲಾಯಿತೊ..

ತೋಚದಷ್ಟು ಚಿಂತೆ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ..

ನನ್ನ ಹೃದಯದ ಅಲಗೆಯಲಿ..

ಶುರುವಾಯಿತು ಒಲವಿನ ಕಾರುಬಾರು... 

ಹಣೆಕಟ್ಟಿಲ್ಲದೆ ಹರಿಯಿತು

ಪ್ರೀತಿಯ ನೀರು... 

ಈ ಮಾಯೆ ನಿಲ್ಲಲು

ಕುಡಿಯಬೇಕೆ ಬಿಯರು.? 

ಎಷ್ಟು ಕುಡಿದರು ಅವಳದೇ ನಶೆ..

 ನಮ್ಮಮ್ಮನಿಗೆ ಆಗಬಹುದೆ

ಸರಿಯಾದ ಸೊಸೆ.. 

ಅವಳ ವಿಳಾಸವ ಬಲ್ಲವರ್ಯಾರು.. ?

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಿಗಬಹುದೇ

ಭವಿಷ್ಯವನ್ನ ಅರಿತವರ್ಯಾರು. ?

ಗಣಿಯ ಸೌಂದರ್ಯದಾಕೃತಿಗೆ

ಪ್ರೇಮದ ಶಾವಿಗೆ ಅನ್ನ ಬಹುದೇ.?

ನಿಂತ ಚೆಲುವಿನಾಕೃತಿಗೆ

ಪ್ರೀತಿಯ ಬುಗ್ಗೆ ಮೂಡಬಹುದೇ.?

ಮತ್ತದೇ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ

 ಪ್ರೇಮವಾಯಿತೊ..

ಇಲ್ಲ ದಿಗಿಲಾಯಿತೊ...

ಭ್ರಮೆಗೊಂಡೆ, ಕಸಿವಿಸಿಗೊಂಡೆ..

ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮಮುಗಿಯಿತು..

ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ ಭ್ರಮೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು..

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕವಿತೆಯೂ

                     ಮುಗಿಯಿತು...

                                      ಕಿರಣೋಕ್ತಿ....